Samhain

Το Σόουιν (Samhain) είναι στα ιρλανδικά η λέξη για τον μήνα Νοέμβριο. Κυριολεκτικά σημαίνει το τέλος του καλοκαιριού. Η γιορτή του Σόουιν σηματοδότησε το τέλος του καλοκαιριού και την αρχή του κελτικού Νέου Έτους. Για τους αγρότες είναι η αρχή του χειμώνα. Oι βοσκοί έβαζαν στους σταύλους τα κοπάδια τους και οι γεωργοί μάζευαν τη σοδειά τους. Είναι η αντίστοιχη μέρα των Αγίων Πάντων των Χριστιανών. Οι Ουαλοί την ονόμαζαν Hollantide ή Calan Gaeaf. Σύμφωνα με το μύθο, τη νύχτα του Σούιν, της 31ης Οκτωβρίου, ήταν η Γιορτή των Νεκρών, όταν οι θεοί κατέβαιναν στη γη και με τα μαγικά τους προκαλούσαν αναστάτωση στους θνητούς ανθρώπους. Το Σόουιν εξελίχτηκε στη γιορτή που είναι γνωστή ως Χάλοουιν (Halloween).

Οι υπαίθριες φωτιές έπαιζαν σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια των γιορτών κατά τους τελευταίους αιώνες. Λέγεται πως οι χωρικοί έριχναν τα κόκαλα των σκοτωμένων ζώων στις φλόγες κι έπειτα, όταν η φωτιά δυνάμωνε, κάθε οικογένεια έπαιρνε με ένα δαυλό φωτιά για την οικογενειακή εστία. Έτσι δένονταν μαζί όλες οι οικογένειες του χωριού.

Αν και ο θάνατος είναι ο κεντρικός πυρήνας της γιορτής (ξεκίνησε ως Ημέρα των Νεκρών), αυτό δε σημαίνει ότι πρόκειται για ένα μακάβριο γεγονός. Ο θάνατος δεν πρέπει να προκαλείι φόβο: τα γηρατειά αναδεικνύονται για τη σοφία που προσδίδουν και ο θάνατος είναι τμήμα της ζωής το ίδιο αποδεκτό με τη γέννηση. Ο θάνατος επίσης συμβολίζει το τέλος κι έτσι η γιορτή του Σόουιν δεν έχει σχέση μόνο με τη θνητότητα, αλλά και με το πέρασμα από μια φάση της ζωής σε μια άλλη, όσον αφορά τις σχέσεις, την εργασία κι άλλες αλλαγές στη ζωή των ανθρώπων.