ΡΟΔΟΣ

Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία η Ρόδος ή Ρόδη ήταν Νύμφη και η υπέρτατη θεά και η προσωποποίηση της νήσου Ρόδος σαν σύζυγος του θεού Ηλίου. Πολλές απόψεις έχουν ειπωθεί σχετικά με τους γονείς της, ο Πίνδαρος την αναφέρει σαν κόρη της Αφροδίτης χωρίς να καταγράφει τον πατέρα της, στα Σχόλια του Πινδάρου ωστόσο αναφέρεται και σαν κόρη του Ποσειδώνα. Ο ποιητής Πίνδαρος αναφέρει μια παράδοση με την οποία όταν οι θεοί μοίρασαν την γη δεν έδωσαν το μερίδιο του στον Ήλιο. Ο Ήλιος παραπονέθηκε στον Δία και εκείνος του υποσχέθηκε να κάνει νέα αναδιανομή, ο ήλιος το αρνήθηκε και ζήτησε να του δώσουν την γη που θα βγει από την θάλασσα. Ο Ζευς και ο Ήλιος συμφώνησε. Ο Δίας συμφώνησε, κατόπιν αναδύθηκε από την θάλασσα η Ρόδος και ο Ήλιος την έκανε εξουσία του, την ερωτεύτηκε και έκανε μαζί της επτά γιους. Σύμφωνα με άλλη πηγή ο Ήλιος ο ίδιος που είχε υπό τον έλεγχο του τα νερά προκάλεσε την ανάδυση της από τον βυθό. Σύμφωνα με τον Πίνδαρο η Ρόδη απέκτησε με τον θεό Ήλιο επτά γιους. Τα ονόματα τους ήταν Όχιμος, Κέρκαφος, Μακαρεύς της Ρόδου, Ακτίς, Τέναγης, Τρίωψ και Κάνδαλος. Ο Διόδωρος Σικελιώτης έγραψε ότι ο Ήλιος και η Ρόδη είχαν επιπλέον μια κόρη την Ηλεκτρυώνη. Η Αφροδίτη καταράστηκε τον Ήλιο και τον ανάγκασε να συνευρεθεί με μια θνητή την Λευκοθόη, τότε λησμόνησε την Ρόδο. Τα Ροδιακά νομίσματα παρουσιάζουν την υπέροχη όψη του Ηλίου και μερικά από αυτά την Ρόδη, επιπλέον η Ροδιά ή Τριανταφυλλιά έγινε το σύμβολο του νησιού.